Fenomenet që e gërryejnë një sistem demokratik; - korrupsioni dhe jashtëligjishmëria.

Dy janë fenomenet që e gërryejnë një sistem demokratik; - korrupsioni dhe jashtëligjishmëria.

          Jose Ramoneda në studimin e tij “ Fundi Pasionit Politik shprehet se “ pasi iu dha lamtumira politikës ideologjike, mbeti politika lakuriqe. Pikërisht këtu u shfaq korrupsioni*. E gjithë kjo është e vërtetë , pasi në sistemet totalitare  gjithë makina shtetërore  është në shërbim të një kaste të caktuar që zotëron të gjitha pushtetet. Pas përmbysjes së regjimit, grupe të caktuara interesi, kryesisht në shërbim të regjimit të kaluar, morën copën e luanit nga privatizimet e ish ndërmarrjeve shtetërore si dhe të pasurisë kombëtare, duke bërë kështu transferimin e pushtetit nga ai politik në atë ekonomik. Por i gjithë ky proces nuk mund të kryej nëse ata nuk do të “ishin ndihmuar” nga klasa e re politike, natyrisht  duke u bërë edhe ata pjesëmarrës direkt ose indirekt në këto privatizime.

          Duke analizuar përciptas këtë fenomen, të ri për ne  në atë kohë, gjithçka ka qenë e paralajmëruar. Mjafton ti hedhësh një sy orientimeve të dhëna në formë prognoze të Kartës së Katovicës, dhe do ta kesh të qartë atë çka ndodhi në vendet ish komuniste; “ njerëzit tanë ( komunistët) do të jenë në partitë e reja politike, si dhe në regjimin e ri për  të zotëruar pushtetin ekonomik”. Dhe kështu ndodhi me të vërtetë, mjafton ti hedhësh një sy metodës si dhe listës emërore të atyre që përfituan nga privatizimi, që në një vend të vogël ky nuk përbën problem, dhe do ta kuptosh gjithë atë që ka ndodhur gjatë periudhës 20 vjeçare në këtë vend.

Aferat korruptive gjatë këtij procesi janë nga më të ndryshmet, pasi njerëzit që janë pranë politikanëve janë ata që kanë përfituar direkt. Kjo ka shtuar në mënyrë galoponte edhe pabarazinë shoqërore, e cila sa vjen e thellohet më tepër.

          Një faktor tjetër është edhe jashtëligjishmëria. Dikush mund të thoshte se ashtu si në popull ka  një grup njerëzish që nuk u pëlqen ti nënshtrohen ligjit, kjo nuk mund të përjashtojë individë që janë nga bota e biznesit apo politikës. Por koncepti i jashtëligjishmërisë në shoqërinë e hapur është më tej këtij koncepti fillestar. Jose Ramoneda në të njëjtin libër shprehet se “ shumimi i shoqërive të nëndheshme e klandestine, që arrijnë të krijojnë struktura paralele, si në rrafshin kombëtar, ashtu dhe në atë mbikombëtar, i cili del jashtë caqeve të demokracisë ,është shumë i vështirë të kontrollohet nga politika “. Në Shqipëri, janë të strukturuar dhe të mirëorganizuar grupet kriminale dhe mafioze të trafikut të lëndëve narkotike dhe të kontrabandës. Gjithashtu nuk kanë munguar edhe emrat e përveçëm të politikanëve që janë të implikuar direkt në përkrahjen e këtyre grupeve. Sfidat e shtetit në këtë fazë është nëse ka fuqi apo mundësi reale për tu shpallur luftë reale këtyre grupimeve mafioze. Janë të pamjaftueshme vetëm zërat nga ana e tyre për të luftuar  korrupsionin, madje tingëllojnë të pabesueshëm, përderisa nuk ka asnjë shembull konkret të kësaj lufte, duke filluar me pastrimin e politikës nga të korruptuarit. 

Gjithsesi edhe pse është kaluar një përvojë e hidhur  me sistemin komunist, askush nuk mund të garantojë se niveli i lartë i korrupsionit dhe jashtëligjishmëria nuk mund të çojnë në një pakënaqësi të madhe shoqërore. Do të mjaftonte një organizim jo shumë i përsosur nga ndonjë grupim politik radikal,i cili edhe mund të përfitojë nga kjo situatë, që masat e pakënaqura të hidhen në rrugë. Dhe nëse masa e rrugës  del për një moment nga kontrolli, pasojat mund të  dalin tej parashikimeve të këtyre strukturave shtetërore, apo të grupimeve financiare. Në një rast të tillë nuk dihet se cili do të jetë përfituesi, por humbësit do të jenë të shumtë.

           * Jose Ramoneda – “ Fundi Pasionit Politik” fq. 66